Thomas Olde Heuvelt

De nieuwste thriller van Thomas Olde Heuvelt heet November en in dit boek gaat de auteur internationaal. Speelden HEX en Orakel zich nog in een typisch Nederlandse omgeving af, nu lezen we over het wel, maar vooral over het wee van de bewoners van Bird Street in Lock Haven, Washington.

Daar woont het gezin Lewis. Ralph, rechter bij de King County Superior Court, zijn Braziliaanse vrouw Luana, docente Braziliaanse literatuur en hun kinderen Kaila en Django. Het gaat hen voor de wind. Ze hebben goede banen, Kaila is een ster in schoonspringen en Django uitzonderlijk getalenteerd op de piano. Alleen hadden de kinderen er eigenlijk niet mogen zijn. Hoe dat zit? Zeg ik niet.

In de hele straat is het ongeveer hetzelfde verhaal. Iedereen is succesvol en hun kinderen eveneens. De één heeft een torenhoog IQ, de ander barst van de creativiteit en het geluk lacht eenieder aan alle kanten toe. Behalve wanneer de maand november aanbreekt…

Dan gaan de schotten voor de ramen aan de tuinkant. Niemand mag de tuin in of er zelfs maar in kijken. De spiegels in huis worden verwijderd en alles met een spiegelend oppervlak wordt vermeden. Zelfs het glimmende bestek is van plastic in november. Het geluk stopt in november. Er zijn tegenvallers, ongelukjes en opspelende kwalen in wat men noemt de Donkerder Dagen.

De inwoners van Bird Street weten het en kennen de oplossing; er dient iemand te sterven in het bos achter het huis van de familie Lewis. Gebeurt dat niet, dan wordt de ellende erger. U voelt hem aankomen. Er was een kandidaat. Zorgvuldig geselecteerd, want er is een ethische standaard. Terminale patiënten of mensen met een doodswens; het kan allemaal, maar er wordt niet zomaar iemand van de straat geplukt voor het geluk van een paar families.

De gekozen kandidaat weigert en men moet opnieuw op zoek. Voor wie dan wel? Als u de boeken van deze auteur kent weet u dat het bovennatuurlijke een grote rol speelt en dat is hier niet anders. Dit boek heeft Faustiaanse kenmerken want we spreken hier over een pact met de duivel. Of met een Accountant, gaat u daar het boek voor lezen. Feit is dat er jaarlijks iemand op bezoek komt die de afspraken opnieuw komt bevestigen en de bewoners zowaar een keus voorlegt. Gaan we door of niet?

Hierom blijft het in stand. Elf maanden geluk, vier weken duisternis…Het maakt niet uit hoe schuldig je je voelt tegenover Kaila en Django. Zij weten het niet. Hoe afschuwelijk zal het zijn voor hen om te weten dat er vals spel zit achter hun talent…

Als het niet lukt om een goede kandidaat te vinden levert dat het leukste boek op en weest u gerust, die kandidaat laat lang op zich wachten. De ellende niet. Kaila komt er langzaam achter wat er aan de hand is als ze zelf bezocht wordt door een figuur die met haar meeloopt in de spiegeling van de diepvriesdeuren van een supermarkt. Kom er maar eens op. Haar broertje Django weet ook wel dat er zaken niet pluis zijn als hij wordt bezocht door Pulled Pork, het in ontbinding zijnde lichaam van een non-binaire haas.

Ik heb met dit verhaal nog geen tipje opgelicht van wat er in dit boek gebeurt. November gaat voorbij en uiteindelijk keert het geluk terug. De zomer verloopt in voorspoed, tot de nieuwe maand november zich aandient. Een recept voor nieuwe ellende, hoewel men nu goed voorbereid is en het niet echt beroerder kan dan vorig jaar. Niet? Natuurlijk wel.

Op de laatste dag van oktober heeft Ralph nog een borrel van het werk voordat hij zijn jaarlijkse sabbatical in november begint. Dan heeft hij zijn aandacht echt nodig voor andere zaken. Die paar cocktails kunnen geen kwaad, ook al heeft hij een zwaar drankprobleem in de maand die voor hem ligt. Het is nog oktober dus niets aan de hand.

En zoveel had hij nu ook weer niet op. Goed, als hij zou worden aangehouden zou hij een blaastest niet doorstaan en een eventuele arrestatie zou een lelijke zaak worden: King County waardeerde het niet als haar officieren hun voorbeeldfunctie beduimelden.

Hij wordt niet aangehouden. Het zou de minste van zijn problemen zijn bij wat er wel gebeurt en laat ik maar niet meer weggeven.

Dit tekent de sfeer in het boek. Het verschilt van zijn voorganger Orakel, waar meer actie in zit en de gebeurtenissen soms lekker over de top gaan. De spanning zit hier meer onderhuids, is subtieler en dat bevalt mij prima. Uiteraard gaat het over de vraag hoe ver mensen gaan als het om hun eigen geluk gaat. Hoeveel is een mensenleven eigenlijk waard? U zult er een aardig staaltje over lezen.

De auteur gebruikt de vier leden van het gezin Lewis afwisselend voor zijn vertelperspectief en ook dat werkt. Olde Heuvelt speelde al langer met het idee voor dit boek en situeerde het eerst in de bossen nabij Vught, maar het moest nog rijpen en uiteindelijk koos hij voor een plaats in de Verenigde Staten. Ik ben geen kenner van dat land en de cultuur maar het komt allemaal authentiek over. De slotconclusie voor mij is dezelfde als bij de andere boeken van Olde Heuvelt; ik ben geen speciale liefhebber van occulte zaken in boeken, maar in zijn verhalen vind ik ze nog steeds hoogst vermakelijk en ik heb het boek met plezier gelezen.… (mere)