De wreedheden van de blanken hebben het hart van de Indiaan Vurige Klauw verhard. Wanneer zijn bejaarde vader ook nog in handen valt van de gemene Simon Brandt, zweert de dappere krijger wraak. Vurige Klauw ontvoert Rebecca, de beeldschone, zelfbewuste bruid van Brandt. Hij belooft plechtig aan zijn volk dat hij de blanke vrouw zal martelen als zijn vader niet ongeschonden wordt vrijgelaten.
Rebecca weet eigenlijk niet wat ze van de gevaarlijke Indiaan moet denken die haar gevangen houdt. Natuurlijk vreest ze het ergste en verzet zich met alle macht tegen hem.

Maar Vurige Klauw is veel zachtaardiger dan Rebecca verwachtte. Haar scherpe tong zou haar bij Simon al lang een blauw oog hebben opgeleverd. Vurige Klauw lacht alleen maar wanneer haar mooie ogen fonkelen van woede. En dan begint Rebecca opeens te dromen over sterke, olijfkleurige armen die haar omhelzen en diepzwarte vlechten die haar huid strelen.

Ook Vurige Klauw raakt steeds meer in de ban van de betoveringen van Rebecca met haar ontembare karakter. Hij moet de keuze maken tussen de belofte die hij aan zijn volk heeft gegeven en de vrouw die zijn hart heeft veroverd. ( )