Het had niet veel gescheeld of de Privédomein-reeks was een 'waargebeurd'-reeks geworden. Deze 'true crime'-autobiografie van Progl - nummertje 6 in de reeks (nummer 5 was een Paustovski) - mikte waarschijnlijk eerder op het promiscue, maar zet ondertussen wel het beste van een halve eeuw Britse misdaadfilms in de verf: smalltime-crooks, brutaliteit, zelfspot en kortetermijndenken - zonder uit te groeien tot literatuur. Vermakelijk, maar dan toch liever als film.
De Nederlandse vertaling is bij momenten aandoenlijk. De eretitel Koningin ontbreekt in het Engelse origineel. ( )