I sat at the table, the intoxicating smell of fresh bread around me, and listened like a child being told that there's no such thing as Sinterklaas.

There is a wandering frame and focus to In Babylon. The disillusionment detailed above is an aspect of its effect, as is entropy: the latter receives a lengthy digression. The novel is also about false starts and dead ends. Its about picking up the pieces and attempting to find order, just as one's genetic code is screaming: RUN. Nathan Hollander, author of fairy tales and owner of a dismal romance record, has inherited his uncle's house. There is but one stipulation: he must compose a biography of his Uncle. Instead, a Oulipean taxonomy of the family ensues, most of which remains unfinished, the rest misleading. It reminds one of Mulisch or Nooteboom, the national bleak stare is evident, the need to look outward from the Netherlands: a harbor, designed for commerce and cultural projection. This is an engaging modernist epic stretching from Los Alamos to Israel on the cusp of the Yom Kippur War. An added perspective is a pair of family ghosts, prowling the estate since the 17th Century. It isn't all fun, but it is interesting.
( )

Een 60-jarige sprookjesschrijver, ingesneeuwd in een afgelegen huis, gaat zijn joodse familiegeschiedenis en zijn plaats daarin na.

Mijn eerste kennismaking met Möring. Een labyrintisch verhaal, of eerder een verzameling van verhalen, bijeengehouden door een simpele intrige: de 60-jarige Nathan en zijn 30 jaar jongere nicht Nina zitten vast in een huis, in een sneeuwstorm, een huis waar allerlei mysterieuze toestanden heersen. Die intrige klinkt flauw, en is dat tot op zekere hoogte ook (het is het zwakste element in deze roman). Maar daarnaast biedt Möring ons de ontwikkeling van een bijzondere dynamiek tussen de twee “overlevers” (en ook die verhaallijn is niet zo sterk, laat staan geloofwaardig), en vooral een cluster van verbanden tussen de familieleden van de twee (zeer intrigerend), een rist verhalen die met die familieleden verbonden zijn, en een al even intrigerende rist verhalen uit de mouw van hoofdfiguur Nathan, van beroep sprookjesschrijver. Möring put daarbij uit de rijke Jiddische cultuur, de wereldgeschiedenis (we belanden in de Jodenvervolging in de 17de en de 20ste eeuw, in de ontwikkeling van de atoombom in Los Alamos), en bewandelt filosofische en mystieke paden. Maar de centrale as waarrond deze roman draait is het personage Nathan, en zijn onvermogen om echte relaties aan te knopen met anderen (vooral vrouwen). De andere verhaallijnen zijn misschien wat disparaat en gedrenkt in een pseudofilosofische saus (veel beschouwingen over de tijd, en over de 2de wet van de thermodynamica), maar de psychologische uitdieping van Nathan is best de moeite. Kortom, misschien geen echt geslaagde roman, maar zeker een intrigerend werkstuk dat uitdaagt. Ik denk dat ik nog wel meer Mörings ga verorberen. ( )