De hoofdpersoon, Richard Sanders, een zich voortdurend uitvlakkend schrijver, merkt op dat het schrijven een truukje is. Hard werken en een paar standaardingredienten. Zoals bij de schilder, in het boek. Het naakt met het rode haar toont hoe weinig mystiek werkelijkheid en fictie vervloeien. Een van de bijfiguren "Ernst Louwerts" noemen is waarschijnlijk ook zo'n truukje. Een luchtig verhaaltje dat zich afspeelt in Parijs, verschenen in de week voor de Boekenweek die over Parijs gaat: alweer een handig truukje, dit keer van de uitgever. En het eind van het verhaal...

Een leuk boekje voor op het strand, voor mensen die niet veel lezen. Voor leesliefhebbers zijn de truukjes iets te duidelijk, een beetje afgezaagd. ( )

This book is different from Campert's earlier books. It's refreshing to see that after all those years he can still write a worthwhile novel. It's just an account of a trip to Paris, and old memories. ( )