Precies dit soort terzijdes maakt Binets roman zo aantrekkelijk. Hij is, als kind van deze tijd, voortdurend in discussie met wat er om hem heen gebeurt, hij beschrijft waarom de toedracht van de aanslag hem fascineert, maar meldt ook hoe het hem persoonlijk vergaat, hoe hij vast komt te zitten en worstelt om verder te komen. Hij schrijft op wat zijn meelezers tegen hem zeggen en betrekt de lezer bij de totstandkoming van zijn spannende roman.

Het debuut van Laurent Binet (1972) is niet gewoon bijzonder. Het is subliem. (...) Pas wanneer we in HhhH Heydrich en de situatie in Tsjechië goed in beeld hebben, verschijnen de helden ten tonele. De roman begint trekjes te vertonen van Tarantino's film Inglourious Basterds, zij het dat dit wél echt is gebeurd. Het wordt opeens razend spannend en leest supersnel. (...) Ondanks zijn voornemen niets te willen verzinnen om de mensen die in zijn boek voorkomen zoveel mogelijk recht te doen, heeft Binet een modus gevonden om prachtige literatuur te maken van deze bizarre episode uit de geschiedenis. Het concept van de historische roman heeft bij hem een nieuwe invulling gekregen.