Klik på en miniature for at gå til Google Books
Indlæser... Heiligwording van Berthe Ploosaf Hannes Meinkema
Work InformationHeiligwording van Berthe Ploos af Hannes Meinkema
Ingen Indlæser...
Bliv medlem af LibraryThing for at finde ud af, om du vil kunne lide denne bog. Der er ingen diskussionstråde på Snak om denne bog. ingen anmeldelser | tilføj en anmeldelse
No library descriptions found. |
Current DiscussionsIngen
Google Books — Indlæser... GenrerNo genres VurderingGennemsnit:
Er det dig?Bliv LibraryThing-forfatter. |
Ketters en heiligen
In de De heiligwording van Berthe Ploos, de nieuwe roman van Hannes Meinkema, maken we kennis met Berthe Ploos, een vondeling met donkere huid die opgegroeid is in een rooms-katholiek kindertehuis en na haar studie steeds meer een teruggetrokken bestaan leidt in een voormalige fietsenkelder die vol staat met boeken over ketters en heiligen.
Het leven van Berthe Ploos (een samenvoeging van pluis en loos) lijkt zich, nadat ze overwerkt thuis is komen te zitten, steeds meer te gaan beperken tot de keuze tussen twee buurtsupermarkten. Totdat 'Iets' of 'Iemand' haar met zachte drang de wereld in begint te duwen. Dit 'Iets' of 'Iemand' wordt voelbaar in het perspectief van de overwegend externe verteller waardoor we het leven en de gedachten van Berthe waarnemen.
De ondertitel van het boek luidt: 'Een roman in verhalen', wat inhoudt dat elk hoofdstuk een interne structuur heeft waarin alles met elkaar in verband wordt gebracht, maar dat er daarnaast ook een structuur door het hele boek heen loopt van Berthes groei, van herhalende elementen. Zo duiken er bijvoorbeeld steeds weer personages op met gemeenschappelijke karaktertrekken of situaties die op elkaar lijken zodat Berthe de gelegenheid krijgt om dingen die in het verleden fout zijn gegaan recht te zetten. Zodoende leert ze zich met zichzelf en haar verleden te verzoenen.
Door deze herhalingen krijgt de roman ook een licht allegorisch tintje; de situaties in het boek hebben iets metaforisch. Zoals wanneer Berthe in het hoofdstuk 'Kerstkind' een kind op de stoep vindt dat haar in staat stelt te oefenen met het moederschap. Of de scène dat ze een vrouw die zelfmoord probeert te plegen uit de vijver trekt, en een vriendschap met haar begint.
“De roman-in-verhalen-structuur is gedeeltelijk zo ontstaan omdat ik begonnen ben met een paar verhalen over Berthe te schrijven en toen ontdekte dat er een hele roman in zat”, legt de schrijfster uit, “maar daarnaast heb ik ook om praktische redenen voor deze structuur gekozen. Ik was bang dat mensen het in één ruk uit zouden lezen; dan zouden ze gek worden. Want het zijn hele volle hoofdstukken.”
Het zijn vooral grote thema's als 'Verzoening', 'Religie', 'Lichaamsbeleving', 'Heling', 'Overgave' en 'Liefde' die de hoofdstukken 'vol' maken, al leest de roman wat betreft taalgebruik gemakkelijk weg en zijn er zeker ook luchtige stukken waarin soms zelfs nog behoorlijk wat te lachen valt. Bovendien is er ook ruimte voor actuele thema's als rassendiscriminatie, voedsel, en arbeidsverhoudingen.
De titels van de hoofdstukken verwijzen vaak naar rooms-katholieke dogmatiek, zoals 'Stigmata', 'Verlossing', 'Vergiffenis' en 'Bezoeking', en zijn vooral ironisch bedoeld. Want Berthe maakt zich in de roman juist van die dogmatiek los en ontdekt dan pas wat religie en geloof voor haar kan betekenen. Meinkema speelt met de dogmatische begrippen en probeert ze te bevrijden van hun vastgelegde betekenis waardoor ze een nieuwe rijkdom krijgen.
Kijkend naar de verhouding actie/denken ligt het zwaartepunt in de roman vooral bij de innerlijke dialoog. Uiterlijke gebeurtenissen zijn er niet zoveel en in die zin is het boek niet heel erg spannend. Maar wel weer als je kijkt naar wat er innerlijk allemaal met Berthe gebeurt. “Ik vind zelf de binnenwereld veel spannender dan de buitenwereld”, zegt Meinkema. “Net als Virginia Woolf is dat vooral hetgeen waar ik over wil schrijven.”