Elsschot schrijft een zeer direct proza. Hij beschrijft geen gevoelens, maar laat zijn karakters in situaties terecht komen die vanzelf bij de lezer emoties oproepen. De hoofdpersoon beschrijft hoe zijn dochter met een Pool trouwt en een kind krijgt. Deze kleinzoon steelt zijn hart en vooral op het laatst, wanneer hij zijn keinzoon voor het eerst in de armen houdt, roept dat bij de lezer emoties op. Bij mij althans wel. "Ik ga met hem rond en toon hem al dat moois: de zonnebloemen, de bomen, de erwten en de aalbessen.Zelfs de aardappelen worden niet vergeten. ZIjn linkerhandje ligt in mijn hals en met het andere pakt hij naar het groen, naar de bloemen en naar mijn neus. Als hij hem eindelijk beet heeft, is ons verbond gesloten."

Het verhaal besluit met 'Achter de schermen'. Ontleding van de inleiding tot 'Tsjip'. Je ziet dan als het ware Elsschot aan het werk; waarom dit woord wel en dat woord niet, etc.

In 'Tsjip' wordt er scherp geformuleerd: zijn dochter Adèle heeft verdriet en barst achter de piano in huilen uit: "Zij zat stijf, als doodgebliksemd, haar armen opengespreid, de rechterhand op de sopraantoetsen, de linker- op de bassen, dáár waar zij het laatste akkoord had aangeslagen. Eindelijk hoorde ik een geluid als van een orgelpijp dat haar uit de keel scheen te komen. En plotseling stond zij op en vluchtte het salon uit." Geen enkele lezer zal nog durven twijfelen aan het verdriet van Adèle. Bij de geboorte van het kind in Polen, vertrekt zijn vrouw om te helpen: "Onze monteur is ginds heelhuids aangekomen en heeft dadelijk met vaste hand de leiding van die ellende genomen (...)" Een treffend beeld van zijn vrouw. De hoofdpersoon Frans (Elsschot zelf?) geeft een sarcastisch wereldbeeld, maar hij is ook vol zelfspot en vindt zichzelf een lul. Een genot om te lezen. ( )

Tsjip is bijzonder charmerend, vooral omdat Elschot, die zich anders zo verschuilt achter zijn koele zakelijkheid, hier een autobiografische inkijk in zijn persoonlijk leven toelaat, en ontdooit als grootvader. De leeuwentemmer is iets minder, bouwt wel voort op dit verhaal, vooral prachtig is de eigenzinnige kijk van het kind op de wereld. ( )

Twee verhalen over de kleinzoon van Elsschot. ( )