De Mexicaanse Ana groeit op in de overtuiging dat er in haar nog een tweede persoon leeft, een donker en kwaadaardig wezen, dat op een dag de regie van haar over zal nemen. Het donkere wezen, dat zij het Ding noemt, is op de één of andere manier verantwoordelijk voor de dood van haar geliefde broer en indirect voor het vertrek van haar vader. Als jonge vrouw bereidt zij zich voor op de ondergang, het moment dat het Ding het van haar over zal nemen, en zij zelf als een gast in dat lichaam zal leven. Vooruitlopend op de nostalgie verzamelt ze beelden, indrukken van de kleinste details uit haar dagelijks leven, want haar ondergang zal gepaard gaan met blindheid. De voorbereiding gaat zelfs zo ver dat zij gaat werken in een blindeninstituut.
Daar neemt haar leven echter een andere wending. Ze ontmoet er de eenbenige El Cacho, die haar introduceert in de ondergrondse wereld van de metro's, de bedelaars en de rebellen van de stad. Het Ding in haar is gefascineerd, en al snel laat zij zich meeslepen in een schimmige wereld.

Dit is zeker een origineel boek. Het is ook heel erg vreemd. Aanvankelijk lijkt het de horror-kant uit te gaan, met een snufje Dr. Jekyll en Mr. Hyde. Maar vanaf het tweede deel gaat het een andere, vagere kant op. Omdat ik in letterlijke zin niks kon met dit verhaal, heb ik het geinterpreteerd als een parabel over volwassen worden, over de verschillende kanten die een individu in zich kan hebben en die je in de loop van de tijd steeds meer met elkaar leert te verenigen. Het boek sprak me niet aan, het is naar mijn smaak veel te bloemrijk geschreven en bevatte teveel onduidelijke symboliek. ( )