Wat schrijft Gescinska toch altijd helder en ter zake. In het heikele en bijna onoplosbare debat over waarheid en onwaarheid, in politiek en maatschappij, wijst ze ons resoluut op het belang van de intenties achter leugens en misleiding. En zo komt waarachtigheid centraal in beeld, een veel duidelijker criterium, al blijkt ook dat begrip wel iets complexer dan gedacht. Gescinska legt het aan de hand van een trits bekende filosofen voor ons bloot. Ze sluit af met een warm pleidooi voor het heilzaam recept van de zelftwijfel, die de basis van elke filosofie zou moeten zijn, en die het politiek-maatschappelijke debat weer zou kunnen saneren ( )