Over de tweede man van Albanië onder Hoxha, Mehmet Shehu. Zijn dochter is verloofd met de verteller maar komt niet bij hem opdagen voor de 1 mei parade: hun verhouding moet geofferd worden en daarmee ook deze Suzana zelf, die een Iphigeneia is. De vergelijkingen met de oudheid worden expliciet gemaakt door K. en ook ingezet voor het verhaal zonder pedant of schools te worden. In de Opvolger is Shehu zelf dood. Zelfmoord? Moord? Natuurlijk? Overal zijn geruchten, complottheorieën, verdachtmakingen (en de parallel suggereert dat de echtgenote een rol speelt). Uiteindelijk valt de hele familie in ongenade en moet verhuizen naar een achterlijke plattelandsplaats. De klassieken zijn goed gebruikt en de benauwende sfeer van Albanië toen (1981) is goed weergegeven maar ik vond het weinig van een roman hebben en te feitelijk (lijken). ( )