DE BLOKHUT; Helen Hoover

Jaren en jaren hadden Helen en Ade Hoover er al van gedroomd eens een huisje te bezitten in een stuk maagdelijk woud, als zij zich los konden maken van de eisen die hun respectieve werkkringen in de stad aan hen stelden. Eindelijk vonden ze in het noorden van Minnesota wat ze zochten - maar tegen de tijd dat ze er twee afmattende en opwindende vakanties hadden doorgebracht waren ze zo onder de bekoring geraakt van hun stukje natuur, dat ze besloten het stadse leven er geheel aan te geven en zich permanent in het bos te vestigen. Zo begon het grote avontuur van de Hoovers, een avontuur dat eenzaamheid met zich bracht en ontbering, bedreigingen door vuur en water, en een adembenemende ontmoeting met een beer. Na de publikatie van Helen Hoovers boek En zo begon het (verschenen in Het Beste boek, deel 46) hebben vele lezers de wens te kennen gegeven meer van haar belevenissen te weten. Wat hun vooral interesseert is hoe zij en haar man ertoe waren gekomen zich in de wildernis te vestigen. Voor die mensen heeft Helen Hoover het volgende boek geschreven. Het is een relaas dat getuigt van persoonlijke moed en vastbeslotenheid, en daarnaast schildert het ons een stukje wilde, ongerepte natuur met zijn bewoners.

DE STEPPENRUITERS; Joseph Kessel

In Afghanistan, een land van ruige gebergten en onmetelijke steppen, leven de nomaden en de ruiterstammen nog precies als duizend jaar geleden, en nog altijd concentreren hun dromen en hartstochten zich op de jaarlijkse "boeskatsji", het wilde ruiterspel dat, zo wil het de overlevering, door Djingiz Chan bedacht is.
Rond het wonderpaard Jehol ontbrandt een felle strijd tussen een vader, die alreeds tot een legende is geworden, en een zoon, die boven hem en zichzelf moet uitstijgen, wil hij de nederlaag in het spel der spelen ombuigen tot zijn grootste triomf. Getekend in gloeiende kleuren en scherpe contouren ontrolt zich het tijdloze epos van mensen die op zoek zijn naar het geluk. Even onvergetelijk als Toerseen en Oeroz, de trotsen en sterken, zijn Mokki en Zéré, de naïeve, argeloze dienaar en zijn geliefde, die beiden zwichten voor de in hun hart ontvlammende gevoelens, of de stokoude verteller, genaamd de "Grootvader van Iedereen", die niet zal sterven voor het zaad zijner wijsheid is ontkiemd. Een criticus heeft over dit meesterwerk van een groot verteller eens geschreven: "Slechts één keer in de zoveel jaren trekt een dergelijk boek als een meteoor een lichtend spoor langs de literaire hemel. Maar voor het geestesoog van de lezer straalt het verder."

GELUK IN GEVAAR; Victoria Holt

Thuis, in Cornwall, viel het Judith gemakkelijk zich niet van de wijs te laten brengen door praatjes van onheilsprofeten. Als alle mensen met gezond verstand beschouwde ze de vreemde geruchten die na Sir Edward Travers' mysterieuze dood in Egypte de kop opstaken als produkten van een bijgelovige geest. En toen ze verblijd werd met de mededeling dat ze mee mocht met de expeditie van haar echtgenoot, die zinnens was verder te zoeken naar de grafkamer welke Sir Edward had trachten te vinden, geloofde Judith de meest opwindende tijd van haar leven tegemoet te gaan. Maar aan de oever van de Nijl week de blijde verwachting al snel voor de duistere dreiging van onheil. De nieuwsgierigheid, werd verjaagd door vrees. Er scheen geen uitweg meer te zijn uit het ondefinieerbare gevaar waarin zij en degenen die ze liefhad, verkeerden. De schrijfster van Vlammen in de nacht is er wederom in geslaagd een roman te wrochten waarin spanning, romantiek en mysterie elkaar afwisselen, ditmaal in een verhaal over de confrontatie van Engelse edellieden met de geest van de oude koningen van Egypte.

VLUCHT 714 ANTWOORD NIET MEER...; Arthur Hailey en John Castle

Plotseling, meer dan zes kilometer boven de grond, lag het lot van alle passagiers aan boord van het lijnvliegtuig in handen van drie dappere maar tegelijk doodsbange mensen:
DOKTER BAIRD: "Ik weet absoluut niets van vliegen af. Het enige wat ik weet is dat er verscheidene mensen aan boord zijn die zullen sterven als ze niet zo gauw mogelijk in een ziekenhuis worden opgenomen
STEWARDESS JANET BENSON: "Ik weet toevallig dat ze daar altijd iets mee doen wanneer ze met de grond praten. Maar ik heb er geen idee van welke knopjes waarvoor dienen."
VERKOPER GEORGE SPENCER: "Mijn naam is Spencer. George Spencer. Ik ben passagier . . . correctie, ik was passagier aan boord van dit vliegtuig. Nu ben ik de piloot."

Bron: Readers digest 66