In Onder het water wordt het levensverhaal verteld van Jonathan Antony. In zijn jonge leven, eind jaren ’80, opgroeiend met een dominante oma, een aan alcohol verslaafde moeder en een vader die gestorven is, zijn Jonathan en Theo – zijn zusje – aangewezen op elkaar. In een setting a la Brideshead Revisited volgen we Jonathan en Theo van hun kindertijd naar studententijd en later Jonathans volwassen leven.

Wat vooral uit het boek naar voren komt zijn de karakteristieke beschrijvingen van de personages, hun gedetailleerd weergegeven gedachtegoed, de problemen waar ze tegenaan lopen en de oplossingen die daarvoor worden gevonden. Karakters waar je vanaf het begin van het boek een band mee opbouwt, samen met hen door hun leven wandelt en voor onvoldongen feiten komt te staan. Ook de verschillen in personages weet de auteur erg goed te belichten, zodat ieder op zijn manier een mooie plek in het verhaal krijgt.

Ondanks de boeiende personages, prachtige zinsopbouw en verteltrant kabbelt het verhaal door het hele boek wat voort. Pas later in het verhaal vindt er een heftige gebeurtenis plaats die veel in gang zet in de levens van de diverse personages. Buiten dat zit er niet veel spanning in het boek. Wat wel weer geweldig is zijn de beschreven settings waar het verhaal zich afspeelt. Evendon met zijn karakteristieke omgeving wordt erg beeldend neergezet, waardoor de plek tot de verbeelding gaat spreken.
( )

Dit was een beklemmende roman. Vanaf het begin voel je dat er iets tragisch gaat gebeuren wat je eigenlijk niet wil lezen, maar toch wil weten. Ik vond dit een mooie roman, met precieze karaktertekeningen, een intrigerende plot, dit alles geschreven in een mooie taal. Echt meeleven met de aan van de karakters kon ik echter niet. daarvoor waren ze allemaal wat te clichématig of the vreemd. Toch heb ik van het boek genoten. ( )