Den uendelige historie (1979)

I watched the movie probably a few dozen times as a kid and loved it. A couple of years ago, we got the book for my daughter, who was probably 8 at the time, and she seemed to like it. This summer, we took it on as a family reading project, and I've spent evenings over the last couple of weeks struggling through it. The book is delightful at times, very tedious at other times, and often random and outright bizarre. I wonder if there's not a lot of it that doesn't make more sense if you know more German folk tales or something.

Better just to stick to the movie in my opinion. There's better reading elsewhere. ( )

Bastian Balthasar Bux, the protagonist of the story, is a fat twelve-year old who one day stumbles into an antique bookstore to escape some bullies on his way to school. There, he discovers the eponymous Neverending Story. He steals the book and takes it with him to school where he decides to skip classes only to go to the attic and read the book. The book captivates Bastian right from the beginning and eventually he completely forgets the world around him. The first half of the novel deals with the imminent downfall of the kingdom of Fantastica that can only be averted if its ruler, the Childlike Empress, is given a name by someone from the human realm. This is where Bastian comes into play and the book takes a turn and drags Bastian into the story. He enters Fantastica and is now responsible for the future of this imaginary world. But will he ever be able to return to the real world again? Does he even want to?

Michael Ende's The Neverending Story is one of the rare instances where I first saw the movie and then read the novel. In this case, however, it has probably been more than 25 years since I watched the movie. It is a distant yet a very fond childhood memory that I wanted to relive by reading the novel and I have to say: the novel certainly delivered. I know this is highly subjective, but the novel took me away not only to Fantastica but also to myself not even being ten years old and falling in love with the idea of a country where things went according to your wishes, where you could be who you want to be and where everything turned out fine in the end. Especially in the times we live in today and with all the stress and all the work I had this year, reading the novel provided a very welcome form of escapism for me. 4 stars. ( )

Es un libro muy fantasioso. Si has leido Harry Potter te gustará, me parece que tienes que tener más de seis años porque es un poco complicado y si no lo has entendido te has cagado el final. Lo leí en vacaciones y me dió el tiempo sufiente. ( )

Dit boek was zo enorm moeilijk om te beoordelen.
Ik heb genoten van de eerste 250 pagina's van het boek. Eerlijk gezegd ben ik daar als een sneltrein door gevlogen, maar vanaf dan was het letterlijk een verhaal zonder einde.

Ik dacht oprecht dat er geen einde aan ging komen. In het boek is dat één van de redenen dat Bastian het boek meeneemt naar de zolder van zijn school om het te lezen. Voor mij persoonlijk is dat een pure hel. Ik hou van lezen, maar ik hou ook enorm hard van het beëindigen van een boek. Nu het einde is er gelukkig wel, maar toen ik dan uiteindelijk zag dat het boek maar een magere 377 bladzijdes bevatte, was ik echt teleurgesteld dat ik er zo lang over heb gedaan.

Het verhaal zou perfect kunnen eindigen in het midden van het boek. Net zoals de film heeft gedaan. (je hebt blijkbaar ook een "chapter 2" en een "chapter 3", sequels op de eerste film, ben ik ook pas later achtergekomen).
Soit, vanaf het einde dat we zien in de film, gaat het boek me een beetje vervelen. Wat mij enorm irriteerde is dat de keizerin eigenlijk gewoon ronduit een bitch is, wat een vreselijk mens is dat. Dan hebben we ook nog Bastian, die werd een enorme eikel doorheen het verhaal en op het einde heeft hij niet eens zijn excuses aangeboden aan zijn vrienden die hem meermaals hebben gered. Ik werd er gewoon kwaad van. Uiteindelijk is het wel "eind goed al goed" en leert Bastian wel een waardevolle les, maar dat neemt niet weg dat ik de afgelopen 150 pagina's mij dood heb geïrriteerd aan hem.

En zoals ik al zei... De keizerin is ook gewoon een gemeen wezen, zij moest het "goede" voorstellen, maar de dingen die zij de mensen die haar elke keer opnieuw komen redden aandoet is echt gewoon vreselijk, om dan doodleuk zich af te vragen waarom niemand fantastica (fantasia, welke naam je het ook geeft) nog bezoekt, wat verwacht je zelf?

Bon het is en blijft een fictief boek en ik vond de wereld er rond echt wel leuk en sommige personages vond ik best amusant. Plus de namen die op alfabetische volgorde zijn gegeven, vind ik eigenlijk echt wel speciaal, het is me pas later opgevallen, maar ik hou van kleine details.

Nu ik weet dat ik dit boek op mijn "herlees-stapel" ga leggen want ik wil het nog eens een kans geven, maar dat zal niet voor de komende maanden zijn. ( )

There were several times when I felt like the story would never end, but I did finish it. ( )