Marcel Metze

De uitgever noemt het boek terecht een fascinerende duik onder de motorkap van de olie-en gasgigant Royal Dutch Shell.
Dit wereldconcern heeft het klaargespeeld om gedurende honderddertig jaar in zeventig landen, waarvan veruit het merendeel bestaat uit niet-democratische rechtstaten, tot en met vandaag buitengewoon succesvol te opereren. Oorlogen, corruptie, onrust en terrorisme: Shell bleef door haar repertoire aan beïnvloedings- en gevechtstechnieken fier overeind !

Het boek is rijk aan details en geeft blijk van langdurige en intensieve onderzoeksactiviteiten en geeft een indrukwekkend maar ook soms een onthutsend beeld van deze vrije speler op een vaak door haar zelf gecreëerd of gemanipuleerd speelveld. En mocht “vrije markt” eens stagneren, dan wist men haar machtspositie volledig ten eigen voordeel uit te buiten.

Niet alles is rozengeur en maneschijn: Shell’s verhouding met de samenleving is zeker niet goed; wederzijds wantrouwen noemt de schrijver als één van de belangrijkste uitdagingen en dan hebben we het nog niet over het nakende einde van het fossiele tijdperk.

Al met al: een indrukwekkende studie met een hoge actualiteitswaarde, prima geschreven en intelligent gecomponeerd.
Een aanrader dus.… (mere)

Rijkswaterstaat ? eerbiedwaardig, twee eeuwen oud ? behoort tot de Nederlandse identiteit. Hij is de kampioen van de Delta -werken, beschermt ons tegen overstromin -gen, beheert de rijksverkeerswegen en-waterwegen, en slokt jaarlijks twee tot vier miljard aan belastinggeld op.Vijf jaar geleden raakte de Waterstaat in crisis. Het imago was aangetast door de bouw fraude, er dreigden tekorten, de administratie rammelde, en honderdenambtenaren bleken overbodige of onduidelijke dingen te doen. De politiek begon hardop te denken over ontmanteling van dit ooit zo machtige instituut.Om deze dreiging te pareren, besloot Rijkswaterstaat tot een chirurgische ingreep in eigen vlees, waar zelfs de politici stil van werden. De oude, feodale structuur werd ontmanteld. Waterstaat kromp fors in,duizenden medewerkers veranderden van baan, honderden leidinggevenden kregen les in modern managementjargon, de ingenieurscultuur moest wijken voor een?publieksgerichte? stijl. In Veranderend getij beschrijft onderzoeksjournalist Marcel Metze van binnenuit, met veel gevoel voordetail, voor emoties n voor de grote lijnen,hoe dit moeizame en soms pijnlijke proces verliep. Hij kreeg volledige toegang tot alle interne documenten en verslagen uit de wandelgangen, voerde tientallen interviews,en schreef een even unieke als openhartige inside case study.… (mere)